Les machines de Léonard De Vinci

Le projet fédérateur du lycée Comte de Foix de cette année traite de Léonard De Vinci et son temps.

Peintre, ingénieur, sculpteur, cartographe, architecte, musicien, il s'intéresse pour son Art à la biologie, la géologie, l'anatomie, la mathématique, la physique. Il écrit des textes, scientifiques ou poétiques et conçoit des festivités et des pièces de théâtre avec leurs décors et leurs costumes.
Il incarne l'image de l'artiste humaniste et total et peux être utilisé par tous les professeurs dans le cadre d'un projet ponctuel ou de longue durée.
Ce projet s'inscrit dans l'actualité 2019 où plusieurs pays, villes et musées célèbrent les 500 de la mort de Léonard De Vinci et la période de la Renaissance.

Ingenieur et architecte, Léonard De Vinci laisse dans ses carnets de nombreux dessins de machines. Beaucoup sont des améliorations de machines déjà en usage. Sa machine à fabriquer des aiguilles en série ou son orgue mécanique sont un franc succès. Certaines, trop en avance pour l'époque comme la bicyclette ou nécessitant une technologie du XXème siècle comme les machines volantes, resteront à l'état de projet. Mais grâce à la maîtrise exceptionnelle de la perspective et du rendu des ombres, même l'impossible semble possible sur le papier.

Pour Daniel Arasse son approche de la machine est anatomique. La cohérence est globale, son approche technologique est indisociable de l'ensemble de ses activités et de ses réflexions.

Voici quelques exemple de ses inventions.

Pont autoblocant

Projet pour un char d'assaut

Maquette d'une bicyclette d'après un dessin de Léonard De Vinci

  

 

Parachute, 1485

  

Arbalète géante

Fabrication d'une vis d'Archimède d'après les plans de Léonard De Vinci, dans le parc du Clos Lucé

Un diaporama des machines en 3D en suivant ce lien

A ‘best of’ list of 2019 Canadian poetry books

[Rose and Aoife with their new bunk bed; and newly-painted bedroom!]  

Here I go again. And who am I to go against tradition? Once more, I offer my annual list of the seemingly-arbitrary “worth repeating” (given ‘best’ is such an inconclusive designation), constructed from the list of Canadian poetry titles I’ve managed to review throughout the past year. This is my ninth annual list [see also: 2018, 2017, 2016, 2015, 2014, 2013, 2012, 2011] since dusie-maven Susana Gardner originally suggested various dusie-esque poets write up their own versions of same, and I thank her both for the ongoing opportunity, and the prompting that started me off in the first place.

I’ve been far less active as a reviewer this past year as I might have wished, given I’m home with our two young ladies (Rose turned 6 in November, and Aoife turns 4 this coming April), and have been assisting with father-care on the homestead given his February diagnosis of ALS, and then Christine’s mini-stroke back in May and September bout of meningitis (I know, right? and she only returned to work last week, after such a long absence). But still: given how long this list is, maybe I should just calm the hell down? With a list forty titles long, it does seem ridiculous to suggest that I couldn’t list everyone, but I couldn’t list everyone! And I couldn’t short-change it, either. And, despite realizing I reviewed more than one hundred poetry titles on the blog over the past year (not including chapbooks, non-fiction and fiction titles, literary journals, etcetera), there are just so many good and great books appearing by Canadian poets these days (and I know there are many I wasn’t able to get to, as per usual). So the message is, clearly: stop being amazing, everyone!

You can see the full list here, over at the Dusie blog, in which I discuss books by Rita Wong and Fred Wah, Adrienne Gruber, Souvankham Thammavongsa, Kaie Kellough, Doyali Islam, Erín Moure, Karen Solie, Nicole Raziya Fong, Guy Birchard, Nikki Reimer, Armand Garnet Ruffo, Jason Christie, Ben Ladouceur, Matthew Gwathmey, Domenica Martinello, Aaron Vidaver, Rachel Zolf, Hugh Thomas, Mark Laba, Stuart Ross, Jay MillAr, Chris Banks, Jonathan Ball, Jacqueline Turner, K.B. Thors, Vincent Pagé, Marita Dachsel, Billy-Ray Belcourt, Tom Prime and Gary Barwin, Sonnet L’Abbé, Sean Braune, Gary Barwin, Nyla Matuk, Alex Leslie, Ken Hunt, Oana Avasilichioaei, Danielle LaFrance, George Bowering, nathan dueck and Nora Collen Fulton.

10 Tips for Inspiring Creativity

When it comes to marketing your business, creativity is a key aspect. Creativity is especially important when it comes to vehicle wraps in Columbia, Jefferson City or the Lake of the Ozarks. You want to create a custom vehicle wrap that stands out, while keeping it simple and easy for customers to understand. Sometimes its difficult to get those creative juices flowing, so here are some tips from Inc.com you can try:

1. Keep a Notebook for Thoughts. 

There's nothing worse than getting a great idea and then forgetting it before you can impliment it. By keeping a notebook with you, you can record ideas as soon as they come to you.  You could even keep virtual notes on your smarphone. Then when you need to get creative, you have ideas to get you started.

2. Use Your Surroundings. 

The environment you're in can inspire great ideas. Sometimes you come up with an idea in the most unlikely of places. If you're looking at the same four walls all day long, you're limiting your perspective. Take a break and get out of the office. Instead of eating your lunch at your desk, take it outside when the weather is nice. If you can't leave your office, add some elements to help inspire you, such as pictures, plants, books or toys.

3. Ask Questions. 

There are multiple ways to solve problems.  Asking "Why?" and "How?" can help you understand things in a new way.  Another great question to ask youself is, "What's Missing?"  Use these questions to get more details and help you expand your idea.

4. Turn It Around. 

Sometimes switching gears is all you need to get creative. Try looking for the opposite of what you want. Sometimes exploring how to make a bad situation worse can tell you what not to do.  When you're stuck on something, a different perspective could be the solution.

5. Combine Random Ideas. 

Try to figure out how to use two very different items together. For example, maybe you have a bottle of water and an ink pen on your desk, how can you put those together to form an idea? You may not generate a useful idea with some water and and pen, but you can train your brain to see different possibilities by using this exercise.

6. Recruit Help. 

Sometimes you need another person's perspective to finish an idea. Find a friend, family member or coworker to bounce your ideas off of. Choose someone that you're comfortable with, but who will challenge you when necessary. When it comes to your vehicle wrap, the team at ProDezigns is ready to hear your ideas!

7. Read Something New. 

If you find yourself reading the same old newspapers, trade publications, blogs and the like, try picking up something new.  A murder mystery, a gardening book, a Shakespeare volume or anything that will teach you something you don't know could be the key to getting those creative juices flowing.

8. Accept Failure and Move On. 

When trying new and different approches, expect to make mistakes. No one is perfect and when it comes to creativity there's not one simple solution. Sometimes colossal failures can lead to amazing successes and perfect ideas!

9. Channel Your "Inner Child."

Maybe you've noticed how most kids are unafraid to take gigantic risks or make fools of themselves? They haven't been trained to use a safe approach and sometimes that just what we need to come up with a great idea. Even if a child's ideas aren't fully developed, their dreams are big enough to take chances. This is something we need to re-learn as adults to increase our creativity.

10. Relax Your Brain. 

If you're brain is on overload, you're going to have trouble coming up with that great idea. Give your subconcious a chance to work by turning your brain off every once in awhile. Rather than constantly focusing on solving problems, take time to exercise and relax.  Give yourself permission to think about other things and remember that a tired mind won't generate fresh ideas.

Use these tips to help you come up with the most creative idea for your vehicle wrap at the Lake of the Ozarks, Jefferson City or Columbia.  The staff at ProDezigns can help you perfect your idea and turn it into an awesome piece of art. Contact Missouri's best wrap shop today at 573-392-0500 to get started!

Source:
http://www.inc.com/harvey-mackay/10-tricks-to-inspire-creativity.html

If you can drive it, ride it, pull it, fly it, or lift it, we can wrap it!

Pro DeZigns

36 Scrivner Road

Eldon, Missouri 65026

GET DIRECTIONS

P: (573) 392-0500

F: (573) 392-0094

E-mail: jim@prodezigns.com

LIKE US on Facebook

FOLLOW US on Twitter

CONNECT WITH US  on LinkedIn

WATCH US on YouTube

+1 US on Google+  

"Danny Kills"

"Sonra görüşürüz dostum!" Leroy bana çantamı fırlattı.
"Görüşürüz!" Dedikten sonra Mark'ın ensesine bir şaplak indirip sınıftan dışarı koştum. Okuldan çıkınca da her ihtimale karşı koşmaya devam ettim. Beni yakalayamadığı için kendi kendime güldüm ve birazdan adımlarımı yavaşlattım.

Eve girdiğimde görünürde kimse yoktu. Çantamı odamda yere koydum ve banyoya girdim. Ellerimi yıkadıktan sonra dışarı çıktım. Garipti, hiç ses yoktu. Oysa kız kardeşim Lilly bir dakika bile sessiz duramazdı. O küçük cadının hep konuşacak şeyleri vardı.
"Büyükanne!"
Bağırdım ve mutfağa girdim. Büyükannem genelde yemek yaptığı için orada olurdu. Ama yoktu, evde kimse yoktu.
Şaşkınlıkla bakındıktan sonra kendime yiyecek bir şeyler çıkarttım. Salamı dilimledim ve iki dilim ekmeğin arasına koydum. Fıstık ezmesini de masaya koyduktan sonra sandalyelerden birine oturdum. İçimde kötü bir his vardı, sanki izleniyormuşum gibi.


Yemeğim bittikten sonra odama gidip üstüme rahat bir şeyler geçirdim. Okulda giydiğim kıyafetleri koymak için dolabımı açtım.

Hareket edemedim, olduğum yerde donup kaldım.

Büyükannem ve kardeşim Lilly, parçalanmış şekilde dolabıma konmuşlardı. Kafaları, kolları ve bacakları gövdelerinden ayrılmıştı, derileri ise yanmış gibiydi. Başımın döndüğünü hissettim, sanki ayağımın altındaki yer kayıyordu. Bir süre nefes bile alamadım, öylece kaldım. Biraz kendime gelebildiğimde odadan dışarı çıkmak için fırladım. Kapı yüzüme kapandı ve karşı taraftan kilitlendi. Kapıyı zorladım ama açılmadı. Dehşet içinde arkama döndüm. O anda tavandan gelen sesle irkildim . Avize büyük bir hızla sallanıyordu. Korkuyla kapıyı zorlamaya devam ettim, artık tüm oda sallanıyordu.

"Onların hiçbir suçu yoktu!" Diye bağırdım.
"Neden öldürdün onları!"
Yere çöktüm ve sarsılarak ağlamaya başladım. Annem ve babam ben sekiz yaşımdayken trafik kazasında ölmüşlerdi. Artık tek ailem olan kız kardeşim ve büyükannem de yoktu. Şimdi ne halt edecektim? O, her neyse, beni de öldürmeliydi. Hemen şimdi öldürmeliydi.




"Danny!" Kız kardeşimin tatlı sesini duyuyordum, bana sesleniyordu.
"Danny!"
Gözlerimi kapatıp sıktım. Deliriyor muydum? Yoksa tüm bunlar bir kabus muydu?
"Fıstık ezmesinin kapağını kapatmayı unuttun tatlım." Dedi büyükannem. Cesetleri parçalanmış hâlde dolaptaydı. Peki onları nasıl duyuyordum? Sesleri kafamın içindeydi, aklımı kaçırıyor olmalıydım.
"Danny! Beni duymuyor musun? Danny!"
Lilly şiddetle bağırdı. Ellerimle kulaklarımı kapattım.
"Daniell Button, hemen kız kardeşinin odasına gidiyorsun." Dedi büyükannem.
Çaresizce ağlıyordum, bedenim sarsılıyordu. Yere çökmüştüm ve kalkamıyordum, güçsüzdüm. Zaman geçiyordu, oda artık kapkaranlıktı. Bütün bunların bir kabus olmasını, eğer kabus değilse de ölmeyi diliyordum.
Yerde uzun bir gölge belirdi. Birden gelen cesaretle başımı kaldırdım. İşte oydu, o olduğunu biliyordum. Karanlıktı. Siyah bir iskelet gibiydi. Fazla iri, simsiyah gözleri vardı ve kocaman ağzıyla gülümsüyordu.


Kulaklarım uğulduyor ve beynim kaç diye bağırıyordu, aldırmadan orada durdum ve korkunç suratına baktım.
"Ne istiyorsun?" Diye sordum. Aslında bağırmak istemiştim ama sesim çıkmamıştı.
Gülümsemesini bozmadı.
"İstediğimi aldım." Dedi, sesi ışıksız bir gece kadar ürperticiydi.
"Neden!" Diye bağırdım, sesim yankılandı. Başını eğdi ve güldü.
"Neden!" Diye bağırdım tekrar, başını kaldırmadı ve cevap vermedi. O sırada aşağıdan gelen sesleri duydum.




Henüz ben ne olduğunu anlayamadan kapı kırılarak açıldı. İçeri polisler girdi. Karşımdaki şey ise yok oldu. Polislerin karşısında tek başıma kala kalmıştım.
"Sakın kıpırdama!"
Diye bağırdı biri.
"Kıpırdama! Olduğun yerde kal!"
Şaşkınlıkla onlara bakıyordum. Onlar... Benim yaptığımı sanıyor olamazlardı, değil mi? Bulunduğum şoktan çıkamadan beni omuzumdan tutup sertçe ayağa kaldırdı.
"Aileni öldürmek ha? Ne istedin bu yaşlı kadından ve küçük kızdan!" Bir polisin attığı tekmeyle yere yığıldım, henüz kalkamadan iki tane polis daha yaklaştı.
"Neden yaptın bunu? Delirdin mi?" Dedi biri. Bir şey söyleyemiyor ve hareket etmiyordum. Sanırım bir çeşit şoktaydım.
"Bakışlarına bak şunun! Kesinlikle aklını kaçırmış." Dedi diğer polis. Sonra beni ayağa kaldırdı.
"Haydi bakalım. Umarım uzun yıllar içerde kalırsın da aklın başına gelir."
Başımı yere eğdim, vücut sıcaklığım git gide artıyor gibiydi. Yine, kulaklarım uğulduyordu. Uzun yıllar orada kalmamı umduğunu söyleyen polis, beni dışarı çekiştirdi. Bazıları içerde kalıp cesetlerle ilgilenirken, diğerleri de beni dışarı çıkartıp polis arabasına yönlendirdi.
"Nereye gidiyorsun?" Diye sordu Lilly, üzgün bir sesle.

"Özür dilerim bebeğim." Dedim, çevremdekilere aldırmadan.
"Sizi koruyamadım. Çok özür dilerim."

"Kiminle konuşuyorsun sen?" Dedi beni arabaya çekiştiren polis memuru.
"Neyse. Zaten önemli değil. 17 yaşında aileni parçalamışsın. Seni psikopat."
Ona döndüm. Gözlerimin dolmasına engel olmaya çalıştım.
"B-ben... Ben yapmadım." Dedim zorlukla.
"Yemin ederim..."
"Boş konuşma." Dedi ve beni arabadan içeri itti. O anda silahını kaptım ve ona ateş ettim. İsabetli olmamıştı. Bacağından vurduğum adam kıpırdamamamı bağırıyordu.

Ç.N:
Bu CP Taylor Fulya Swiftioner tarafından yazılmıştır ^_^

Geç paylaştığım  için kendisinden özür diliyorum T_T Mail kutum o kadar dolu ve karışık ki, bunu bulmak saatlerimi aldı (-_-')

triuf

CEOs Buying Their Way Out Of Jail

David Cay Johnston reports on GM executives' ability to buy their freedom with corporate funds.

It should be illegal to barter cash for an executive's free ride. It's like permanent bail offered to criminals with infinite cash.

How is bartering company cash to avoid executive jail time not unlike bribing officials?

How is an executive in such a leverage position not essentially bargaining with employees or the wider economy as a hostage?

I realize the complexities of the case and the odds of a conviction play into these bargains, but the amount of money a CEO has to bargain with distorts the justice system and enables the distortion of the economy.

Another example of the Rule of Accumulated Advantage.

At the other end of the justice system, the low end where people have very little money, justice is distorted by the mechanisms prosecutors use to extort fines and penalties. In an inverse fashion, the leverage of money works against the person charged. At the low end of the economy lack of money leverages a person's other disadvantages.

There should be an algorithm to calculate how money buys freedom at the high end of the wealth spectrum and how lack of money is used against defendants at the low end. There is a key difference between how it works. At the upper end these CEOs buy freedom with their company's money; at the low end the people prosecuted for the various crimes associated with being poor are invariably paying their fines and bail bonds by mortgaging all they have.

This is not a new phenomenon. During the Middle Ages the extortion racket was conducted by the Church. It was the selling of indulgences and got people shorter terms in Purgatory.

This disparity between rich man's justice and poor man's justice does make you wonder. Do CEOs and others in the so-called "leadership class" (those who own for a living), do they possess sovereign status? Are they immune from the laws and hazards that govern the rest of us? Are they above the law? Does Might, after all, make you Right? This was a belief that democracy was supposed to make obsolete, but our society has delegated so many moral decisions to our money. We've let our money take the place of our conscience, and our courts of law and our politics have been corrupted by this.

Look at this sweetie that Laure from France made!